آیین گرامیداشت روز ثبت ملی زبان سمنانی(سِمِنی زِفون) با تاکید بر به‌کارگیری این زبان در امور روزمره برگزار شد.
به گزارش«سفر امروز» به نقل از ایرنا، سی‌ام دی ۱۳۹۴ زبان سمنانی، طرز کاشت گل نرگس، نوعی نان به نام گولاچ و سفال و سرامیک سمنانی در فهرست میراث معنوی کشور ایران ثبت و دل مردمی شاد شد.
زبان سمنانی ریشه در زبان پهلوی دارد، ویژگی‌های دیگری از جمله سامانه‌های «صرفی و نحوی» و نیز چند شباهت ساختاری با زبان «اوستایی» دارد و این جذابیت موجب جلب توجه پژوهشگران و زبان‌شناسان ایرانی و غیرایرانی شد.
انتقال شفاهی راهکار موثر در حیات زبان سمنانی
استاد برجسته فلسفه شامگاه یکشنبه در آیین گرامیداشت روز ثبت ملی زبان سمنانی(سِمِنی زِفون) گفت: انتقال شفاهی نقشی مهم در حیات زبان سمنانی دارد.
غلامرضا اعوانی افزود: طبق تحقیق‌های علمی اگر کمتر از ۳۰ هزار نفر به یک زبان صحبت کنند آن زبان از بین می‌رود. صحبت کردن با اعضای خانواده به زبان سمنانی و آموزش به دیگران در ماندگاری این زبان نقشی مهم دارد.
پروفسور اعوانی اظهار کرد: پایه زبان فارسی زبان محلی است و طی سال‌های اخیر بیش از هشت‌هزار زبان محلی از بین رفته است.
سمنانی زبانی خاص
همچنین نویسنده و مولف چندین کتاب درباره زبان سمنانی گفت: برگزاری نشست‌های گرامیداشت زبان سمنانی نقشی مهم در ترویج زبان سمنانی دارد و باید برگزاری چنین آیین‌هایی در زمان‌های مختلف مدنظر باشد.
ذبیح‌الله وزیری سمنانی با بیان اینکه سمنانی زبانی خاص با قواعد ویژه است، ادامه داد: صحبت‌کردن به زبان سمنانی با اعضای خانواده و در محیط کار و اجتماع بدون خجالت و با افتخار، نقشی مهم در انتقال شفاهی ماندگاری این زبان دارد و انتظار می‌رود سمنانی‌ها به این موضوع به عنوان یک وظیفه توجه کنند.
مدیرعامل انجمن دوستداران میراث فرهنگی سمنان نیز گفت: ۶۰۰ عنوان برنامه از سال ۱۳۹۴ (زمان ثبت‌ملی زبان سمنانی) تا کنون برگزار شد.
مجید غایبی افزود: انجمن دوستداران میراث فرهنگی سمنان با تشکیل کارگروه‌های مختلف فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به طور داوطلبانه فعالیت می‌کنند.
زبان میراثی برای آیندگان
زبان سمنانی مانند هر زبانی در دوره کنونی به حیات خود در ذهن و زندگی گویشوران ادامه می‌دهد تا به عنوان امانتی ماندگار برای آیندگان تبدیل شود، اما برای حفظ این زبان اصیل و انتقال آن به نسل آینده باید بیش از پیش تلاش شود.
در زبان سمنانی جنس دستوری دوگانه مذکر و مونث در اسم اعم از اسامی خاص، عام ذات، معنا، نام افراد، مکان‌ها، خوراکی‌ها، جانوارن و هر نوع اسم دیگر وجود دارد و حتی واژه‌هایی که از زبان دیگر وارد این گویش می شوند از این قانون تبعیت می‌کنند. حتی در بخش ضمایر، ضمایر شخصی و سوم شخص مفرد، مذکر و مونث متفاوت است.
حیات یک زبان در نشر و تکرار آن است و انتظار می‌رود برای حفظ حیات زبان سمنانی اقدامات فرهنگی انجام شود.
یکی از بهترین راهکارها در این بین، صحبت کردن خانواده‌ها با یکدیگر به زبان مادری، همپای انجام کارهای پژوهشی و مستندسازی است که باید با پشتوانه فرهنگی، تخصیص بودجه، و با حمایت‌های مادی و معنوی همراه شود.
