سیدرضا صالحی امیری به حق وزیری است که شنونده خوبی است. او در این مدت با برگزاری نشست‌ها و جلسات متعدد شنونده نظرات و نقدهای فعالان و رسانه‌های مرتبط با حوزه‌های سه‌گانه وزارتخانه بوده است.
دو نشست رودر رو با رسانه‌های گروهی، برگزاری جلساتی با کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی، جامعه هتلداران، فعالان حوزه صنایع دستی، تشکیل شورای راهبردی و… همه و همه نشان از اعتقاد این وزیر به ارتباط با رسانه‌ها، بخش خصوصی و کارشناسان و شنیدن صدای آنها دارد.
با این حال، آن‌طور که از تصمیمات اخیر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بر می‌آید، او اگرچه به صحبت‌های همه گوش می‌دهد اما در نهایت تصمیم‌گیری نهایی خودش بوده و عموما در تصمیماتش هم به نظرات کارشناسی مطرح شده کمتر توجه می‌کند.
برای روشنتر شدن موضوع اجازه بدهید نمونه‌ای عینی را مطرح کنیم؛ دور روز قبل جمعی از باستان‌شناسان شناخته شده کشور در نامه‌ای خطاب به سید رضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، خواستار حفظ و ابقای مصطفی ده پهلوان، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی شدند.
در متن این نامه سرگشاده که در رسانه‌ها منتشر شده بود، خطاب به وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آمده بود: «در هفته‌ها و روزهای اخیر خبری دربارۀ برخی فشارها برای تغییر مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری زمزمه می‌شود. جناب‌عالی مستحضرید که یکی از معیارها برای موفقیت در عرصۀ مدیریت، به‌ویژه در عرصۀ مدیریت‌های علمی و فرهنگی، لزوم ثبات و تداوم و پرهیز از بی‌ثباتی است. از این روی، با توجه به این‌که گروه مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی فقط حدود یک‌ونیم سال است که مشغول فعالیت‌اند و در این مدت نیز فضای پویا و امیدبخش و پرتحرکی را پدید آورده‌اند انتظار داریم با مهیا کردن فرصت و تداوم فعالیت آنها و حمایت‌های لازم مانع گسست و توقف در برنامه‌های خوبی شوید که آغاز شده است و هنوز به ثمر ننشسته و به قدر لازم مجال شکوفایی و تحقق نیافته‌اند.»
روز گذشته اما صالحی امیری که برای شرکت در مراسم هفته پژوهش حضور یافته بود بدون توجه به نامه باستان‌شناسان، به ناگاه و بدون اعلام قبلی، از تغییر رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری خبر داد و مراسم هفته پژوهش را تبدیل به مراسم تودیع و معارفه کرد. آن‌طور که در رسانه‌ها نقل شده است، بسیاری از حاضران در این مراسم از تغییر و انتصاب صورت گرفته، ابراز غافلگیری کردند.
پس از انتصاب غیرمنتظره معاون جدید گردشگری کشور، این دومین تصمیم حیرت‌انگیز وزیر بود. در حالی که تقریبا تمام کارشناسان و فعالان حوزه گردشگری بر لزوم استفاده از چهره‌ای متخصص در جایگاه معاونت گردشگری تاکید داشتند، هفته گذشته خبر انتصاب انوشیروان محسنی بندپی روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت و انتقاداتی جدی را به سبب نامرتبط بودن حوزه فعالیت و تخصص او برانگیخت.
بدون شک کارنامه انوشیروان بندپی به سبب حضورش به عنوان سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، استاندار تهران، رییس سازمان بهزیستی کشور و…قابل‌اعتناست، اما نگاهی به سوابق او نشام می‌دهد که او فعالیت و سابقه‌ای در حوزه تخصصی گردشگری نداشته است.
مسعود پزشکیان در مقام رییس در دولت چهاردهم همواره بر استفاده از نظرات و نگاه کارشناسی تاکید داشته و تاکید او انتظار انتصاب‌های مبتنی بر تخصص در دستگاه‌های دولتی را بیشتر می‌کند. به این معنا که نگاه کارشناسی و تخصص‌محور و استفاده از نیروهای متخصص در جای درست خود طرف توجه تمام وزرا و رده‌های مدیریتی قرار داشته باشد. بعضی از تصمیم‌ها و صدور احکام بعضی از مدیران در چند ماه گذشته در دستگاه‌های مختلف دولتی از جمله دو انتصاب اخیر در وزارت میراث فرهنگی متاسفانه تناسبی با تاکیدهای رئیس جمهور ندارد. سیدرضا صالحی امیری به عنوان عالی‌ترین مقام وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اگرچه همواره شنونده نظرات کارشناسان، متخصصان و رسانه‌ها بوده اما در ردی از تاثیر این نظرات در انتصاب‌های او مشهود نیست.
به هر روی، امیدواریم هر آنچه حاصل می‌شود به نفع کشور و بر خلاف پیش‌بینی‌های منتقدان این انتصاب‌ها باشد؛ اما آرزوی موفقیت امر دیگری است و نگرانی‌هایی که انسان با قوه تحلیل خود به آن می‌رسد، امری دیگر.
