مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان از آغاز عملیات مرمت سی‌وسه‌پل اصفهان خبر داد.
به گزارش «سفر امروز» امیر کرم‌زاده گفت: دو پل تاریخی سی‌وسه‌پل و خواجو به ترتیب به‌صورت دو و سه طبقه بناشده است. روی همین اصل پایش این پل‌های تاریخی به‌صورت سالیانه در دستور کار این اداره‌کل قرار دارد.
او افزود: با توجه به بررسی‌های انجام‌شده توسط کارشناسان حوزه پایش پل‌های تاریخی اصفهان، مشخص شد که بخش‌هایی از سقف رواق‌های سرپوشیده دو سمت عرشه پل دچار نم‌زدگی شده است، از این رو با توجه به برآوردهای انجام‌شده عملیات مرمت سقف شامل ایجاد ایزولاسیون جدید و تعویض سنگ‌های فرسوده پشت‌بام در دو سمت پل آغاز شد.
کرم‌زاده با بیان اینکه مرمت رواق‌های دو سمت پل به طول ۶۰۰ متر و عرض سه متر در مدت‌زمان شش ماه و بااعتباری بالغ‌بر ۴۰ میلیارد تومان انجام می‌شود، توضیح داد: تلاش می‌کنیم تا عملیات مرمت پشت‌بام و سقف رواق‌های سرپوشیده دو سمت سی‌وسه‌پل تا پیش از آغاز فصل بارندگی به پایان برسد.
ساخت پل در سال ۱۵۹۹ در زمان شاه عباس آغاز شد و در سال ۱۶۰۲ به پایان رسید. این پل روی رودخانه زاینده رود ساخته شده است. با نظارت و هزینه الله وردی خان، از سرداران معروف شاه عباس صفوی اول، ارامنه در دوره صفویه جشن‌های خاصی را در کنار این پل برگزار می‌کردند. در سال ۱۵۹۸ شاه عباس پایتخت امپراتوری خود را از قزوین به اصفهان منتقل کرد. ۵ پل از ۱۱ پل در زمان صفویه به عنوان وسیله عبور از رودخانه ساخته شده است.
در طول ۴۰۰ سال تاریخ پل، رودخانه خشک شد، اما سی و سه پل اهداف دیگری پیدا کرد. این مکان مکانی برای پیاده روی عصرگاهی، جلسات عمومی، رویدادها و یک نقطه مشاهده برای ورزش‌های آبی بود. سی و سه پل در زمان شکل گیری و توسعه اصفهان، یکی از محورهای اصلی ارتباطی در شهر بوده است و چهار باغ عباسی را به چهار باغ بالا و محله جلفا متصل می‌کند. سی و سه پل، طولانی ترین پل روی زاینده رود اصفهان است.
سی و سه پل همانطور که از نامش پیداست دارای ۳۳ دهانه و ستون اصلی است. اما در ابتدا ۴۰ دهانه داشته، اما برخی از آنها به تدریج متروک شده‌اند. از نام‌های دیگر این پل می‌توان به «پل جلفا» و «پل عباسی» اشاره کرد. در بخش داخلی پل، تصویرها و نگارگری‌هایی نیز وجود داشته است که در گذر زمان از میان رفته است. مشهور است که در ملات سی و سه پل از سفیده تخم مرغ استفاده شده است و این موجب استحکام آن شده است. همچنین برخی بررسی‌ها نشان داده است که ستون‌های پل برای قرار گرفتن در آب، طراحی شده است و خشک شدن آب زاینده رود، ممکن است به استحکام آن آسیب بزند.
