کتابخانه شخصی عبدالله تربیت، مترجم و منتقد فیلم‌های سینمایی در خانه پدری و زادگاه او در محله صیقلان رشت تحت عنوان «خانه موزه تربیت» به نمایش درآمده و با صدور مجوز رسمی، در «خانه موزه تربیت» به روی عموم باز شده است.
به گزارش «سفر امروز» به نقل از ایسنا،«خانه موزه تربیت»، خانه مردی آرام است که یک شب بارانی عاشق سینما و چند دهه بعد یکی از مترجمین و پژوهشگران شهیر سینمای ایران شد به نحوی که دوستان «عبدالله تربیت» به او لقب «دایره‌المعارف سینما» داده‌اند و می‌گویند هنوز هم ترجمه‌هایش در حوزه فیلم‌های سینمایی، از مهم‌ترین کتاب‌های مرجع است. مردی دوست‌داشتنی که به قول هوشنگ گلمکانی «کارگردان و مترجم سینما» هیبت عبدالله تربیت شبیه بانکداران فیلم‌های وسترن بود. اما این مترجم سخت‌کوش با شیوع ویروس کرونا، با اهالی سینمای خداحافظی کرد و دوستداران فیلم را از ترجمه‌های جدیدش محروم کرد.
با این حال وقتی به «خانه موزه تربیت» در رشت می‌روید، زندگی و زمانه متفاوتی از او می‌بینید. موزه‌ای که به تازگی پروانه فعالیت آن از سوی قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی کشور به طور رسمی صادر شده است. عبدالله تربیت در تمام عمر زیست مجردانه داشت و به همین دلیل برادرزاده‌های او که خاطره کتاب هدیه دادن‌های عموی خود را فراموش نکرده‌اند تلاش کردند خانه‌ی زادگاه او را در رشت تغییرکاربری دهند. خانه‌ای هرچند محقر ولی پر از انرژی که حالا مملو از کتاب‌هایی است که عبدالله تربیت خود خریده و ترجمه کرده بود.
وقتی تنوع کتاب‌های این کتابخانه را می‌بینید، متوجه می‌شوید که عبدالله تربیت در بسیاری از حوزه‌ها، اهل مطالعه بوده و تنها به سینما اکتفا نکرده است. کتابخانه او مملو از کتاب‌هایی در حوزه تاریخ و اساطیر ایران و جهان است. کتاب رباعیات خیام نیشابوری این کتابخانه چاپ سال ۱۳۱۰ است. همچنین نسخه‌های اصل و ترجمه شده کتاب‌های فلسفی آلبرکامو، هیچکاک، نمایشنامه‌ها و رمان‌هایی همچون اتلو و حتی آثار موسیقی‌دانان شهیر دنیا را در کتابخانه تربیت می‌بینید؛ کتابخانه او دریچه‌ای از دنیای جدیدی را به روی بازدیدکنندگان می‌گشاید.
کتاب «غلط ننویسیم»، ابوالحسن نجفی را از کتابخانه برمی‌دارم و لای کتاب روزنامه‌ای می‌بینم که حاوی تصویر و خبری از مراسم تشییع پیکر ابوالحسن نجفی است؛ هرکتابی را که ورق می‌زنید، لای هر اثر ترجمه شده، ردی از دست خط عبدالله تربیت هست.
کتاب‌هایی که عبدالله تربیت در حوزه سینما ترجمه کرده، به گفته اهالی فیلم و سینما، جزء کتاب‌های مرجع است. ترجمه کتاب «نشانه‌ها و معنا در سینما»، تنها یک اثر سترگ اوست. «فیلم به عنوان فیلم» اثر پرکینز، «مثل ها و پندهای هندی»، «مصیبت ژاندارک» و… .
روی طاقچه‌خانه، دانش‌نامه‌ها و مدارک فارغ‌التحصیلی عبدالله تربیت با آرم دانشگاه تهران چیده شده است. مدرکی که نشان می‌دهد او فارغ التحصیل رشته شیمی است. برخی لوازم شخصی او از جمله عینک، شیشه عطرهای جیبی، کلاه و فنجانی که همیشه با آن چای می‌نوشید و کیف قهوه‌ای قدیمی که همیشه چندین جلد کتاب را با خود حمل می‌کرد. روی میز کتابخانه، آلبومی از عکس‌های خانواده تربیت موجود است، عکس‌هایی از نوجوانی تا بالندگی مردی که زندگی حرفه‌ای و تحصیلی‌اش متفاوت بود.
اگرچه در ابتدای کوچه «خوش سرور» در محله صیقلان شهر رشت، هنوز تابلوی معرفی «خانه موزه تربیت» نصب نشده است، اما مهناز تربیت، یکی از برادرزاده‌های عبدالله تربیت می‌گوید: درب این خانه مدتهاست به روی علاقمندان به کتاب و کتابخوانی باز شده است و مدیرمنطقه دو شهرداری رشت از خانه موزه تربیت بازدید کرده و قرار است تابلوی راهنمای گردشگری را در ابتدای کوچه خوش سرور نصب کنند.
وی با بیان اینکه خانه موزه تربیت، خانه پدری و زادگاه عبدالله تربیت است، ادامه می‌دهد: با مجوز صادر شده از سوی وزارت میراث فرهنگی، به زودی تابلوی خانه موزه تربیت را ساخته و بر سردرب خانه نصب می‌کنیم و در مهرماه، افتتاحیه رسمی خواهیم داشت.
مهنازتربیت، یادآور می‌شود: با اینکه موزه تربیت هنوز به طور رسمی گشایش نیافته است اما بازدیدکنندگان زیادی از شهرهای مختلف ایران داشته‌ایم. پیج اینستاگرام خانه موزه تربیت به آدرس tarbiat_museum، موجب معرفی خانه موزه تربیت شده و بسیاری از اهالی فیلم و سینما که عبدالله تربیت و آثار او را می‌شناختند، به رشت آمده و از این خانه بازدید کرده‌اند.
تربیت، ضمن قدردانی از همراهی متولیان فرهنگی در صدور مجوز «خانه موزه تربیت» یادآور می‌شود: تلاش ما این است که این خانه موزه که حاوی کتابخانه غنی استاد تربیت است، مرکزی برای رجوع دانشجویان و پژوهشگران باشد.
و من لابه لای کتاب‌های چیده شده روی میز و قفسه‌ها و کمدهای قدیمی خانه، ترجمه‌های مردی را می‌بینم که یک شب بارانی عاشق سینما شد و برای نقد فیلم در مجلات سینمایی قلم زد و برای دیدن و ترجمه فیلم‌های سینمایی به دیگر زبان‌ها، به تنهایی چند زبان خارجه «انگلیسی، فرانسه، آلمانی و روسی» را آموخت و اگر کسی اکنون بخواهد نام فارسی فیلم‌های ترجمه شده را ببیند، حتما نام عبدالله تربیت را پای آثار ترجمه شده سینمایی خواهد دید.
