معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان گفت: مرمت خانه تاریخی نایب اسدالله که شهره به پدر نی ایران است در چهارباغ خواجوی اصفهان بر اساس طرح اولیه انجام شده و این بنا در آینده نزدیک به اقامتگاه و مجموعه گردشگری سنتی تبدیل می‌شود.
به گزارش «سفر امروز» سیدروح‌الله سیدالعسگری روز دوشنبه در گفت‌وگو با ایرنا افزود: مرمت این خانه تاریخی بر پایه طرح اولیه مرمت انجام شد و با توجه به ویرانی گسترده بخش‌هایی از بنا، قسمت‌های حیاط و اتاق‌های پیرامونی بازسازی شده است.
او اضافه کرد: اکنون نیز قرار است طرح تکمیلی مرمت و ایجاد تأسیسات گردشگری توسط مالک خصوصی به میراث فرهنگی اصفهان ارائه شود.
سید العسگری ادامه داد: خانه نایب اسدالله پیش‌تر در اختیار بانک سپه و سال‌ها بدون استفاده رها شده بود که با وجود مکاتبات متعدد میراث فرهنگی، اقدامی از سوی بانک برای تعمیر انجام نشد تا اینکه با پیگیری‌های مردمی فعالان میراث فرهنگی، سمن‌ها و اداره میراث، این ملک در نهایت از سوی بانک به مزایده گذاشته شد و بخش خصوصی آن را خریداری و کاربری بنا از مسکونی به گردشگری تغییر یافت.
معاون میراث فرهنگی استان اصفهان با بیان اینکه روند مرمت توسط بخش خصوصی در حال انجام است، تصریح کرد: در دهه‌های گذشته بی‌توجهی‌های متعددی نسبت به این خانه صورت گرفته بود و حتی بانک مالک نیز به دلیل موقعیت ممتاز بنا در چهارباغ خواجو، تمایل داشت از آن استفاده تجاری کند اما با پیگیری نهادهای مردمی و فعالان میراث فرهنگی، این بنا از خطر تغییر کاربری نجات یافت و اکنون در مسیر احیا قرار دارد.
خانه نایب اسدالله، از بزرگ‌ترین نوازندگان نی ایران، در خیابان چهارباغ خواجوی اصفهان و کنار مکینه خواجو واقع شده، به نحوی که طاق‌چشمه‌های آن از گذر چهارباغ قابل مشاهده است.
نایب اسدالله، فرزند حسین‌خان، در اصفهان متولد شد و نواختن نی را نزد پدرش که از نوازندگان برجسته بود آموخت. او بدون استاد دیگر و تنها با پشتکار و خلاقیت، به چنان مهارتی رسید که «پدر نی ایران» لقب گرفت.
نایب اسدالله در اواخر دوره قاجار (حدود سال ۱۳۰۰ خورشیدی) درگذشت و در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
او نخستین کسی بود که شیوه نوازندگی نی با لب را به سبک امروزی، یعنی نواختن بین دندان‌های پیشین، تغییر داد و شاگردان برجسته‌ای همچون حسین آقا شهنازی و جلال تاج اصفهانی را پرورش داد. او با استادان بزرگی چون سماع‌حضور و آقا حسین‌قلی همکاری داشت و گوشه‌ای تازه در دستگاه‌های موسیقی ایرانی افزود که امروز با نام «بغدادی نایب» شناخته می‌شود.
